Vrtoglavica
Vrtoglavica je izraz koji se najčešće upotrebljava kako bi se opisalo nekoliko sasvim različitih subjektivnih stanja vezanih za poremećaj ravnoteže. Ona može biti centralnog (oštećenje različitih moždanih struktura) ili perifernog (oštećenje struktura unutrašnjeg uva) porekla. Kod perifernih oštećenja, uz vrtoglavicu su češće prisutni gubitak sluha, mučnina, povraćanje, znojenje i nistagmus (nevoljni pokreti očne jabučice), koji je spoljašnji pokazatelj poremećene funkcije centra za ravnotežu u unutrašnjem uvu.U zavisnosti od mesta oštećenja brzina i smer nistagmusa su različiti, te se koriste u dijagnostičke svrhe.
Poremećaji ravnoteže se mogu podeliti u četiri osnovne katerogije:
- Vrtoglavica (vertigo) - osećaj kretanja bolesnika ili njegove okoline (rotatorni ili linearni), često praćen vegetativnim simptomima kao što su mučnina ili povraćanje. Postojanje vrtoglavice podrazumeva poremećaj centralnih ili perifernih nervnih puteva vestibularnog puta.
- Sinkope ili presinkope - to je osećaj neposrednog gubitka svesti ili nesvestice, često praćene mučninom, strahom i prolaznim gubitkom vida. Do sinkope dolazi kada snabdevenost mozga krvlju padne ispod određenog nivoa.
- Osećaj nestabilnosti - osećaj neravnoteže, nesigurnosti ili "pijanstva" nastaje kao posledica vestibularne disfunkcije, neuromuskularne bolesti ili multiplog senzornog deficita.
- Neodređene smetnje - često nastaju kao posledica emocionalnih ili psihičkih smetnji (teskoba, fobije) ili hiperventilacije.
Sve ove smetnje mogu biti stalne ili povremene, različite po vremenu trajanja (manje od jedne minute, više minuta ili sati, dana).
Dijagnostika kod bolesnika sa vrtoglavicom zahteva poznavanje složene inerakcije puta za ravnotežu, sa slušnim, okulomotornim i spinocerebelarnim putevima.
Podaci dostupni na našim stranicama su informativnog tipa i ne mogu biti zamena za lekarski pregled. Zato brigu za sopstveno zdravlje uvek poverite svom ličnom lekaru.